Meedoen is belangrijker dan winnen, heb ik mezelf nooit horen zeggen. Het is spraakgebruik dat weinig ruimte laat voor vragen en emoties. Je doet immers mee om te winnen. En toch beleefde ik recent hoe mooi meedoen kan zijn. Dat was op 29 juni 2017 op een Award show. JINC Amsterdam nomineerde mij namelijk voor de titel Coach van het Jaar 2017. En ineens was meedoen belangrijker dan winnen. Opvallen tussen al die fantastische coaches en een nominatie in de wacht slepen, is op zich al de hoofdprijs.

Het juryrapport omschreef mij als een coach die rust uitstraalt en integer is. Natuurlijk is dat fijn om te horen. Ook de positieve beoordeling van de vmbo docenten steek ik in m’n zak. De belangrijkste beoordeling komt van de scholieren zelf. Als de ogen van een jongere gaan glinsteren bij het ontdekken van eigen ondernemendheid is dat een instant award. Of de jongere die opziet tegen het geven van een presentatie voor mensen uit het bedrijfsleven. En na afloop tegen mij zegt: ik wil nog een keer!

Dat is coaching voor mij: interventies plegen waardoor jongeren het eigen potentieel ontdekken en ermee aan de slag gaan. Die glinstering bij jongeren, dat is mijn beloning met JINC. En ondertussen kun je ook in mijn ogen een glinstering zien: nominatie Coach van het Jaar 2017. Van harte dank JINC. Ook ik groei met JINC.